سخنان امام جمعه محترم حبیب آباد در همایش تعزیه خوانان برخوار
بخش دوم
پس رعایت تقوا وظیفه هر فرد مسلمان است و تقوا شرط قبولی عمل است. همین که لباس تعزیه می پوشید این خود عبادت است. محرم فرا می رسد شما وقت صرف می کنید، برای ثواب این کار را می کنید برای امام حسین (ع) است و واقعا هم تعزیه خوانهای ما زحمت می کشند و حتی از جیبشان هزینه می کنند، اگر آن تقوا باشد قبولی عمل هم هست.خدا در قرآن می فرماید : " انما یتقبل الله من المتقین." یعنی خدا اعمال نیک را از متقیان قبول می کند. اینها به جای خود اما تعزیه خوان از نظر هنری، رفتاری و گفتاری در محلی که هست باید به گونه ای باشدکه رفتار و کردارش درست باشد تا تعزیه که می خواند اثرش مضاعف باشد و مخاطب ارتباط معنوی و عاطفی برقرار کند و تحت تأثیر نقش تعزیه خوان قرار گیرد.
خدا رحمت کند یکی از اساتید ما در حوزه علمیه اصفهان، یک بار در حضور ایشان صحبت از تعزیه شد. ایشان گفتند : خدا رحمت کند تعزیه خوانهای قدیم را. امام می آمد عباس می آمد یک محاسن زیبایی داشتند، وقتی وسط میدان می آمدند هنوز نخوانده، مردم گریه می کردند.چرا؟ چون فرد را می شناختند. ارتباط معنوی برقرار می کردند و تحت تأثیر قرار می گرفتند. زمانی در همین حبیب آباد که مرحوم حاجی مرشد (ستون تعزیه حبیب آباد) از دنیا رفته بود، امام خوان نداشتند، یکی از روحانیون قدیم حبیب آباد (حاج آقا سید مرتضی مومنی) را امام کردند. ایشان ممکن بود بعضی از این گوشه های آوازی تعزیه را نتواند اجرا کند چون در کار فن تعزیه نبود (چون تعزیه خوانی طبق قاعده و ضابطه است. ردیف های آوازی هر کدام از نقشهای امام، اباالفضل، حر و ... مشخص است و تعزیه خوانها باید بروند این فن را نزد اساتید خودش فرا بگیرند) اما آن روحانیت ایشان و معنویتی که داشت و نافذ الکلمه در حبیب آباد بود و همه قبولش داشتند سبب می شد وقتی ایشان با آن ابهت در لباس امام وارد میدان می شد، هنوز ایشان نخوانده ، مردم شروع به گریه می کردند.
این خیلی مهم است یعنی در محلی که زندگی می کنیم،مردم بین ما و دیگران فرق می گذارند و از ما انتظاراتی دارند ، باید انتظارات مردم را برآورده کنیم اگر این کار را انجام دادیم در اثر گذاری خیلی موفق هستیم ...
(ادامه دارد)
